محمد رضامحمد رضا، تا این لحظه: 10 سال و 7 ماه و 18 روز سن داره

معجزه مامان و بابایی

ثانيه هاي بي نظير....

پسرم ميدوني يکي از بي نظيرترين ثانيه هاي من و شما چيه؟ مياي دستمو ميگيري به بالش اشاره ميکني ...که من دراز بکشم ...بعد خودتو پرت ميکني  روي شکمم...مياي شير ميخوري....با دو چشم سياه و پر از شيطنت  زل ميزني تو چشاي من.... بعد من ميگم محمدرضا؟ تو  درحاليکه نميخواي مي مي ها از دهنت بياد  بيرون ميگي بله....من ميگم دوستت دارم...تو ميخندي...من ميگم عاشقتم...تو ميخندي...من ميگم ديوونتم...تو ميخندي.... دوباره شروع ميکني تند تند به شير خوردن....بعد که ميبيني من هنوز  به بزرگ شدنت نگاه ميکنم..با دوتا چشم سياه و پر از سوالت زل ميزني...من ميگم محمد رضا؟...تو در حاليکه نميخواي مي مي ها از دهنت بياد بيرون ميگي بله.......
26 اسفند 1393

عشق تو....

عشق چيز عجيبي نيست،حسي است مثل موقع هايي که صدايم ميکني :مامان   من ميگويم:جان مامان....و بهمين مقديسيست....تمام عشقم در تو خلاصه مي شود....قهرمانم
20 اسفند 1393

قهرمان 17 ماه و 23 روزه من

محمد رضاي نازنينم روزهاي بزرگ شدنت کي پس از ديگري داره ميگذره و حالا يه هفته مونده که شما يکسال و نيمه ات تموم بشه! يادمه  پارسال  با بابايي ميگفتيم کي بشه سال ديگه اين موقع که پسرمون خودش را بره و غذا بخوره و از همه مهم تر خودش بخوابه.. حالا همون سال ديگه است و شما 18 ماهت شده...خودت  راه ميري..راه که چي بگم راهپيمايي ميکني ماشالا....شبا زانوهاتو ماساژ ميدم که واسه راهپيمايي روز بعد  توان داشته باشند طفلي ها... غذا خوردنو خوابيدنتم که ماشالا..همچنان ميگم کي بشه سال بعد همين موقع که ببينم خودت با اشتها غذا ميخوري و ميخوابي...و مدام موقع خواب از سر و کول من بالا نميري!!!! اين هفته براي اولين بار در طول تاريخ يه...
17 اسفند 1393
1